Wstęp
Stojąc na progu nowego tysiąclecia warto zastanowić się nad problemami wywołanymi przez rozwój cywilizacyjny. Coraz częściej zwraca się uwagę na to, by rozwój cywilizacji i kultury człowieka był oparty na harmonijnym życiu z przyrodą, jak również na bardziej humanitarnym traktowaniu Ziemi - "kolebki ludzkości" oraz miejsca życia i rozwoju człowieka. Należy sobie zdać sprawę, że żaden kraj i żaden pojedynczy człowiek nie może odizolować się od globalnych skutków degradacji środowiska, które musimy chronić, po to abyśmy mogli nadal się rozwijać.
Jednym z problemów cywilizacyjnych, którym się będę zajmował w tej pracy jest zanik ozonu w stratosferze.
Jeszcze 20 lat temu mało kto słyszał o warstwie ozonowej. Obecnie, dzięki przykrym odkryciom naukowców, zdaliśmy sobie sprawę z jej znaczenia dla ochrony życia na Ziemi i z wynikającej stąd konieczności jej zachowania. Ozonosfera stanowi bardzo wrażliwy na zakłócenia element struktury atmosfery. Jest jedynym ekranem osłaniającym powierzchnię naszej błękitnej planety przed zabójczym (w dużych ilościach) promieniowaniem ultrafioletowym, destrukcyjnie działającym na tkanki organizmów żywych. Z tego względu ozon atmosferyczny spełnia rolę ważnego, być może najważniejszego czynnika kształtującego ekoklimat na Ziemi.
W mej pracy pragnę przedstawić wielorakie skutki i zagrożenia, jakie niesie obserwowany, a wywołany antropopresją, ubytek ozonu w stratosferze. W pierwszym rozdziale zajmę się przedstawieniem miejsca największej koncentracji ozonu, czyli OZONOSFERĄ, a także jej funkcją. Ukażę również techniki stosowane do pomiaru ozonu w atmosferze
Drugi rozdział poświęcony jest przyczynom spadku stężenia ozonu w stratosferze. Można się w nim dowiedzieć, czym jest dziura ozonowa i jak powstaje. Jednak mimo prawie dwudziestu badań lat opinie naukowe na temat rozwoju wydarzeń w ozonosferze nie są całkowicie jednoznaczne, przyczyną tego jest to, że wiele poglądów ma charakter hipotez. Z tego powodu często można przeczytać sprzeczne opinie np. że dziura ozonowa się zmniejszyła, a za moment w drugim periodyku, że dziura ozonowa obecnie osiągneła największe rozmiary. Należy zwrócić uwagę na to, kto to napisał i skąd pochodzą te informacje. Faktem niewątpliwym jest, że sytuacja w ozonosferze jest zła, a wielu specjalistów twierdzi, że będzie jeszcze gorzej.
W trzeciej części pracy ukazane są następstwa zaniku ozonu, które mają nam jasno pokazać bezpośrednie dla ludzkości skutki dziury ozonowej, która przestała być problemem akademickim, lecz ma ona życiowo ważne znaczenie. Należy w tym kierunku działać i mieć nadzieję, wydarzenia w ozonosferze nie przybiorą katastrofalnego charakteru, jak to wynika z niektórych hipotez. A wyniki badań pokazują, że jesteśmy sami winni za ten stan rzeczy.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.